Στην κουλτούρα μας αλλά και γενικά όπως ήδη γνωρίζετε υπάρχουν “ιεροτελεστίες-τελετουργικά” καθαρισμού. Αγιασμός, λιβάνισμα, ενεργειακός καθαρισμός. Όλα αυτά στην ουσία συμβάλλουν στον ενεργειακό καθαρισμό ενός χώρου με τη βοήθεια των στοιχείων της φύσης. Του νερού, της φωτιάς, του αέρα. Κατά τον ίδιο τρόπο και η ίδια η φύση συμβάλει στον ενεργειακό καθαρισμό διάφορων περιοχών όταν έχει συσσωρευτεί αρνητική ενέργεια χρόνων σε μια εδαφική έκταση. Και είναι λογικό. Πόλεμοι, θάνατοι, τσακωμοί, απληστία και διάφορα άλλα συμβάντα με αρνητικό πρόσημο έχουν διαδραματιστεί εδώ και αιώνες σε ολόκληρο τον πλανήτη. Και όπως ήδη ξέρουμε ο μόνος τρόπος να εξαγνίσεις και να καθαρίσεις έναν χώρο είναι με κάποιο τρόπο να κάνεις μια “επανεκκίνηση”. Το ίδιο ακριβώς που συμβαίνει και παρατηρούμε στο φυτικό βασίλειο με τις εποχές. Δίχως την αποσύνθεση που έρχεται με το φθινόπωρο και τον χειμώνα, είναι αδύνατο να υπάρξει νέα ζωή και άνθιση την άνοιξη και το καλοκαίρι.


Αν συγχρονίζεστε ενεργειακά με αυτές τις πληροφορίες γνωρίζετε ήδη ότι βρισκόμαστε σε μεταβατική περίοδο στον πλανήτη. Κάθε οργανισμός με σκοπό να αποβάλει ότι τον καταβάλλει ή ότι τον αρρωσταίνει αναλαμβάνει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μια δράση. Όταν δεν αισθάνεσαι καλά μπορεί να ζητήσεις να σε ξεματιάσουν αν πιστεύεις στο μάτι, μπορεί να κάνεις ένα ντουζ με σκοπό να “ξεπλύνεις” την αρνητική ενέργεια από πάνω σου, μπορεί να βάλεις “καθαρά ρούχα” με σκοπό να βγάλεις τα ρούχα που έχουν έρθει σε επαφή με άλλες ενέργειες μέσα στη μέρα σου. Μπορεί να κάνεις γιόγκα με σκοπό να απελευθερώσεις παγιδευμένη ενέργεια από κάποια σημεία του σώματος σου. Κατά τον ίδιο τρόπο και ο πλανήτης παίρνει παρόμοια μέτρα με σκοπό να αυξήσει την ενεργειακή του συχνότητα. Οι σεισμοί λειτουργούν σαν την γιόγκα, οι πλημμύρες σαν ντουζ, οι πυρκαγιές σαν λιβάνισμα και πάει λέγοντας.


Οπότε σύμφωνα με τα παραπάνω είναι εύκολο να αντιληφθείτε πως ό,τι για εμάς φαίνεται καταστροφή και απειλητικό, στην πραγματικότητα αποτελεί ένα σημαντικό μέτρο προστασίας και επανεκκίνησης της ενέργειας του πλανήτη, με σκοπό να είναι σε θέση να αυξήσει την δονητική του συχνότητα και να μην επηρεάζεται πια από παλιές παγιδευμένες, στο σώμα του - ενεργειακό του πεδίο, ενέργειες.


Το αστείο είναι ότι όλα τα παραπάνω τα γνωρίζουμε ήδη από τον κατακλυσμό του Νώε. Όπου ο πλανήτης περνούσε μια παρόμοια κατάσταση. Αλλά πόσοι είναι αυτοί που μπορούν να κάνουν τη σύνδεση; Αλλά ακόμα κι αν τη κάνουν πόσοι είναι σε θέση να το πιστέψουν; Και όχι, όπως τότε έτσι και τώρα ο Θεός δε θέλει το κακό μας ούτε επιθυμεί την καταστροφή του είδους μας. Εξάλλου ο πλανήτης Γη είναι δισεκατομμυρίων ετών. Δεν είμαστε ο μοναδικός πολιτισμός που έχει ζήσει στη Γη ούτε το μοναδικό είδος. Αλλά όπως εμείς έτσι και ο πλανήτης είναι ζωντανός οργανισμός με εξελικτική πορεία. Εκατομμύρια χρόνια πριν η ζωή που ήταν σε θέση να φιλοξενεί ήταν οι δεινόσαυροι. Αργότερα αποφάσισε και ήταν σε θέση να φιλοξενεί ζωή με μεγαλύτερη προοπτική. Γιατί σκεφτείτε για τι εξέλιξη μιλάμε όταν ένας πλανήτης αρχικά η μόνη μορφή ζωής που μπορεί να φιλοξενεί είναι μια που ενεργεί με βάση το ένστικτο και που ανήκει στην ουσία σε ένα είδος. Ενώ αργότερα είναι σε θέση να φιλοξενεί μια ποικιλομορφία ειδών που ζούνε αρμονικά μεταξύ τους γιατί αλληλεξαρτώνται το ένα από το άλλο (ακόμα κι αν αυτό δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα).


Έτσι λοιπόν μέχρι να φτάσουμε στην συνειδητοποίηση της αρχικής πρόθεσης του πλανήτη, της αρμονικής συμβίωσης, πρέπει με κάποιο τρόπο να ξεπλυθεί και εξαγνιστεί όλο το κακό που έχει δημιουργηθεί από την ανικανότητα του είδους μας, να καταλάβει πως δεν προορίζονταν να γίνει ο βασιλιάς καμίας ζούγκλας. Γιατί αυτός που έχει το αίσθημα του πραγματικού αυτοκράτορα θέλει όλο το βασίλειο του να ζει ειρηνικά ευτυχισμένο και δεν αναζητά να καταδυναστεύει εις βάρος των υπόλοιπων με μοναδικό σκοπό την δική του ευημερία.


Αλλά ακόμα και σήμερα αυτά είναι ψιλά γράμματα για την πλειοψηφία όταν συνεχίζει να επιλέγει πολέμους, να βλέπει εχθρούς, και να θέλει το κακό των συνανθρώπων του, όταν αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τη δική του εξασφάλιση.

Γι' αυτό λοιπόν δεν πρέπει να αναρωτιέστε ούτε να λυπάστε για τα φυσικά φαινόμενα που συμβαίνουν και προκαλούν καταστροφές στο είδος μας, αν αναλογιστείτε πόση καταστροφή το είδος μας και μόνο έχει προκαλέσει στον πλανήτη. Αλλά ακόμα κι έτσι, ίσως κι εμείς όπως και οι δεινόσαυροι ή άλλοι πολιτισμοί και είδη που έχουν ζήσει σε αυτόν τον πλανήτη, να έχουμε μια ημερομηνία λήξης. Μπορεί να είμαστε απλά περαστικοί, να ευδοκιμήσαμε όσο ευδοκιμήσαμε μέχρι να αντικατασταθούμε από μια εξελιγμένη μας εκδοχή. Μπορεί αυτή να είναι μια πνευματική εξέλιξη που θα συμβάλει στην συνέχιση του είδους μας όπως το γνωρίζουμε, ή ακόμα και μια ολική αναβάθμιση της ζωής που θα υποστηρίζεται από αυτόν τον πλανήτη όταν θα γίνει η μετάβαση του στην 5η διάσταση. Η αλήθεια είναι πως τίποτα δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Αλλά ακόμα και να μην υπάρχουμε με αυτή τη μορφή στο μέλλον στον πλανήτη και μόνο ότι συμβάλλαμε στην εξέλιξη ενός τόσο μεγάλου οργανισμού, της Γης, μόνο το αίσθημα της πληρότητας μπορεί να μας γεμίζει. Εξάλλου μην ξεχνάμε πως όλοι από εδώ είμαστε περαστικοί. Σε κάθε ζωή επιλέγουμε και άλλη μορφή μέχρι να είμαστε σε θέση να επιστρέψουμε πίσω στην Πηγή, και ύστερα ξανά από την αρχή.