Ποια είναι όμως η λάθος πλευρά; Αυτή που ξεπερνάει κάθε λογική! Αυτή που εναντιώνεται στο ίδιο σου το είδος και ελευθερία. Όταν εκτελείς απάνθρωπες εντολές είσαι συνεργός στο έγκλημα. Αν κανείς δεν υπάκουγε και δεν πήγαινε ενάντια στον συνάνθρωπο του, δε θα είχε δημιουργηθεί κανένας διαχωρισμός. Με το να περιθωριοποιείς μια ομάδα συνανθρώπων σου περιθωριοποιείς τον ίδιο σου τον εαυτό. Ότι κάνεις σε κάποιον άλλον το κάνεις στον εαυτό σου.

Ο Θεός είναι η απόλυτη γαλήνη ελευθερία και ομόνοια. Με το να διαχωρίζεις συνανθρώπους σου απαρνείσαι τον Θεό και την ίδια σου την ύπαρξη. Με το να γίνεσαι συνεργός του διαχωρισμού τον διαιωνίζεις.

Ποιοι είναι οι συνεργοί του διαχωρισμού; Όλοι όσοι ενώ ξεκάθαρα έχουν την επιλογή, επιλέγουν να υπακούσουν όχι την ανώτερη τους καθοδήγηση από το Θεό, αλλά την ανώτερη τους καθοδήγηση του φυσικού τους επιπέδου! Καμία όμως κυβέρνηση δεν αποτελεί ανώτερη καθοδήγηση όταν πάει ενάντια στην Θεϊκή ανώτερη καθοδήγηση!

Όλοι εσείς οι αθεόφοβοι τη Θεία δίκη δεν την φοβάστε; Ή έχετε αποκοπεί τόσο από την ανώτερη σας καθοδήγηση με αποτέλεσμα να παίρνετε κι άλλους αθώους ανθρώπους στον λαιμό σας; Γιατί όταν έχεις αποκοπεί από την ανώτερη σου καθοδήγηση και δεν έχεις ιδέα για την ίδια σου την φύση είναι φυσικό επακόλουθο να πηγαίνεις ενάντια σε όποιον διατηρεί αυτή την καθοδήγηση. Στην ουσία εναντιώνεσαι στον ίδιο σου τον εαυτό γιατί έχεις εναντιωθεί ήδη στο Θεό. Δηλαδή η πράξη της συμμετοχής στο έγκλημα που συνεχίζει να διαπράττεται, συμβαίνει επειδή εσύ έχεις ήδη διαπράξει έγκλημα εναντίον του ίδιου σου του εαυτού.

Από μια ανώτερη οπτική τα μόνα θύματα είναι οι αδαείς που διαιωνίζουν την απομάκρυνση απ' το Θεό. Γιατί δεν έχουν οι ίδιοι ιδέα για τη σύνδεση τους μαζί του. Κι επειδή έχουν αποκοπεί εκείνοι τιμωρούν κι όλους τους υπόλοιπους. Όπως ακριβώς έκαναν και με τον Χριστό. Οι άνθρωποι πάντα πράττουν σύμφωνα με το πνευματικό τους επίπεδο. Η ψυχή τους είναι το ίδιο χαμένη με εκείνους. Γι' αυτό το λόγο και φοβούνται. Για να μην πεθάνουν. Γιατί όταν πεθάνουν αντί να ακολουθήσουν το φως θα βρεθούν χαμένοι δημιουργώντας την πραγματικότητα τους σύμφωνα με τις πεποιθήσεις που έχουν τώρα. Γι' αυτό παλεύουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν τη ζωή τους και να επιβάλουν τον έλεγχο. Για να νιώθουν ασφαλής. Με το να έχουν μια μορφή ελέγχου πάνω στους συμπολίτες τους αισθάνονται δύναμη. Την παίρνουν από τους άλλους γιατί στην πραγματικότητα είναι οι πιο αδύναμοι.

Όργανα της τάξης, καταστηματάρχες, άνθρωποι σε δημόσιες υπηρεσίες όλοι συνεργοί και συνυπεύθυνοι. Για να μη χάσουν τη δουλειά τους, το εισόδημα τους. Δε βλέπουν όμως ότι πουλάνε την ψυχή τους. Ότι παραδίδουν τη δύναμη τους. Νομίζουν ότι τα έχουν όλα υπό έλεγχο με το να υπακούν, αντί να ακούσουν την ανώτερη τους καθοδήγηση που θα τους πει ότι δεν υπάρχει τίποτα να φοβάσαι. Πως όταν κάποια στιγμή μεταβείς στην άλλη πλευρά θα νιώσεις τέτοια μεταμέλεια για ότι έκανες, που θα γυρίσεις ξανά και ξανά πίσω μέχρι να ξεπληρώσεις όλα όσα έκανες σε άλλους ανθρώπους και ψυχές από άγνοια. Γιατί αρνιόσουν να ανοίξεις τον εαυτό σου στην αγάπη κι είχες γαντζωθεί στο φόβο.

Τα παιδιά σου όμως τι φταίνε; Οι συνάνθρωποι σου τι φταίνε; Επί δύο χρόνια κακοποιούνται ψυχές εκατομμύρια ανθρώπων και εκατομμύρια παιδιών γιατί οι γονείς τους δεν είναι ικανοί να τα προστατέψουν. Πως ακριβώς προστατεύεις την ψυχή του παιδιού σου όταν υποκύπτεις κάθε μέρα στο φόβο; Πως προστατεύεις την ψυχή του παιδιού σου όταν το εκπαιδεύεις να φοβάται; Ο Θεός μας έπλασε ελεύθερους και απόδειξη είναι ότι έχεις επιλογή να διαλέξεις τον δρόμο του Θεού και της αγάπης ή την απομάκρυνση από το δρόμο του Θεού και να αφήσεις τον φόβο σου να σε κυριεύει. Αυτή τη στιγμή κάθε μέρα που δεν υπηρετείς το δρόμο του Θεού υπηρετείς τον δρόμο του φόβου αφήνοντας να σε κυβερνάνε άνθρωποι που έχουν την ίδια ιδιότητα με εσένα. Όλοι είμαστε το ίδιο και το αυτό. Απλά άνθρωποι. Γιατί αφήνεις να κυβερνάσαι και να πιστεύεις ανθρώπους;

Με το να πιστεύεις ανθρώπους τους κάνεις τον Θεό σου. Με το να φοβάσαι την τιμωρία από την εξουσία – θεό διαιωνίζεις το φόβο και την απομάκρυνση από την αγνή φύση σου. Ο Θεός όπως τον παρουσίασε ο χριστιανισμός δεν είναι τιμωρός αλλά η απόλυτη αποδοχή, αλήθεια, ελευθερία και αγάπη όπως τον παρουσίασε ο Χριστός. Ο Χριστός δεν ήρθε σαν κυβερνήτης αλλά σαν ισότιμος με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Κάθε θρησκεία-πίστη-πεποίθηση που δε σου φανερώνει την αλήθεια δεν σε αντιμετωπίζει ισότιμα και δε σε “κυβερνά” με αγάπη δίνοντας σου το δικαίωμα της επιλογής άρα ελευθερίας δεν αξίζει την υπακοή και πίστη-εμπιστοσύνη σου.