Οι άνθρωποι χρειάζεται να φύγουν από την νοοτροπία του διαχωρισμού και να προχωρήσουν στην ιδεολογία της ενότητας. Να αφήσουν πίσω κάθε διάκριση που τους χωρίζει και να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να φτιάξουν απ' την αρχή μια κοινωνία που νοιάζεται για ΟΛΟΥΣ! Για κάθε μορφή ύπαρξης πάνω στον πλανήτη. Γιατί η τροφική αλυσίδα δεν αφορά την τροφική εξάρτηση των ειδών, αλλά τη σύνδεση και αλληλεπίδραση όλων των ειδών μεταξύ τους για την κατάσταση ευζωίας όλου του πλανήτη.

Όλοι είμαστε άρρηκτα συνδεδεμένοι μεταξύ μας. Αν ο πλανήτης δεν είναι υγιής ούτε και τα υπόλοιπα είδη πάνω σε αυτόν μπορούν να διατηρηθούν και να συγκρατηθούν εν ζωή. Η ζωή σου εξαρτάται άμεσα από το επίπεδο και την ποιότητα ευζωίας σου. Αν ο τρόπος ζωής σου δεν είναι ποιοτικός αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο στον οργανισμό και την βιωσιμότητα σου. Η πνευματική και συναισθηματική υγεία επηρεάζει άμεσα τη σωματική. Ένα υγιές σώμα δεν μπορεί να διατηρηθεί δίχως ένα υγιές πνεύμα να το συγκροτεί.

Έχουμε μάθει στην αυτοκαταστροφή. Εκπαιδευόμαστε σε αυτή. Γιατί περιοριζόμαστε από το φαίνεσθαι και το κοινωνικό γίγνεσθαι. Αν δεν περιορίζει τίποτα τη φύση σου, το μυαλό σου σταματάει να λειτουργεί από το αυτοκαταστροφικό survival mode που δεν υπολογίζει τις υπόλοιπες συνέπειες. Όταν ξεπεράσεις το φόβο της επιβίωσης είσαι πραγματικά ελεύθερος. Γιατί πάντα έχεις επιλογή ακόμα κι αν αυτή είναι ο θάνατος. Κανείς δε μπορεί να σου στερήσει το δικαίωμα της επιλογής σου και της ελεύθερης βούλησης σου. Γιατί ακόμα κι αν αναγκαστείς να υποκύψεις στην πίεση που σου άσκησαν, πάλι μόνος σου διάλεξες την λύση που θα βάλει τέλος στο μαρτύριο της πίεσης. Υπέκυψες κανείς δε σε ανάγκασε πραγματικά!

Όσο αφήνεις τις προσωπικές σου διαμάχες να σε χωρίζουν μη περιμένεις να κερδίσεις ποτέ! Αυτή τη στιγμή τα πάντα στην κοινωνία προωθούν το σύστημα της μοναρχίας! Διαίρει και βασίλευε. Γι' αυτό στα παιχνίδια βγαίνει πάντα ένας νικητής. Γι' αυτό υπάρχουν βαθμοί στα σχολεία. Γι' αυτό υπάρχουν ομάδες, κόμματα, θρησκείες. Όλα επιτελούν τον ίδιο σκοπό. Να μας κρατούν διαχωρισμένους. Να μας απασχολούν με αντιπαραθέσεις ώστε να μη τα βρίσκουμε μεταξύ μας ποτέ! Ώστε να μην επέλθει ποτέ η ενότητα! Μας έχουν εκπαιδεύσει στο διαχωρισμό. Μας έχουν μάθει να διασκεδάζουμε με τον διαχωρισμό, κάθε φορά που επιλέγουμε μονάχα έναν νικητή σε κάθε παιχνίδι, έναν νικητή σε κάθε διαγωνισμό, έναν νικητή σε μια θέση. Γιατί δε θέλουν να βγαίνουν όλοι κερδισμένοι! Γιατί αν βγαίνουν όλοι κερδισμένοι τότε δεν είναι δίκαιο.

Πως δεν είναι δίκαιο να ικανοποιούνται οι ανάγκες όλων; Πως δεν είναι δίκαιο να ικανοποιούνται τα αιτήματα όλων; Πως έχουμε δημοκρατία και ελευθερία τόσα χρόνια όταν ποτέ δεν ήταν όλοι ικανοποιημένοι; Το να κρατάς ικανοποιημένη την πλειοψηφία αυτό δεν είναι δημοκρατία. Το να ακούγεται πάντα η γνώμη των πολλών δεν είναι δίκαιο. Πρέπει να λαμβάνεις υπόψη σου ακόμα και την τελευταία άποψη ενός ανθρώπου στον πλανήτη, ακόμα κι αν είναι μόνος του ενάντια σε δισεκατομμύρια. Αυτό είναι δικαιοσύνη!

Η πολιτική ποτέ δεν προοριζόταν να πετύχει απ' τη στιγμή που εκφράζει απόψεις και εξυπηρετεί συμφέροντα συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων. Η επιτυχημένη πολιτική θα ήταν αυτή που καλύπτει τις ανάγκες όλων των πολιτών ανεξαιρέτως. Χωρίς την ανάγκη ύπαρξης διαφορετικών κομματικών παρατάξεων.

Η ανεξιθρησκεία ποτέ δεν προοριζόταν να πετύχει από τη στιγμή που δε βοηθάει τους ανθρώπους να αντιληφθούν πως στην πραγματικότητα όλοι πιστεύουν στον ίδιο Θεό, απλά αναφέρονται σε αυτόν με διαφορετικά ονόματα. Δεν είναι δυνατόν να παλεύεις και να σκοτώνεις για το όνομα της πίστης και του Θεού σου! Κανένας Θεός δεν είναι αιμοδιψής ώστε να ζητάει να γίνονται θυσίες στο όνομα του.

Ο Θεός όπως κάθε γονιός δεν διαχωρίζει τα παιδιά του. Αν όλοι οι άνθρωποι θεωρούμαστε παιδιά του Θεού αυτό μας κάνει όλους ίσους στα μάτια του. Καμία θρησκεία που δεν προωθεί την ισότητα και ενότητα δεν είναι θεϊκή. Όπου και από όποιον γίνονται διακρίσεις εις το όνομα του Θεού είναι κάτι άλλο και όχι θεάρεστο έργο.

Κανένα εκπαιδευτικό σύστημα που προωθεί το διαχωρισμό μέσω της βαθμολογίας και της κατάταξης μαθητών, παιδιών και ανθρώπων δεν είναι θεάρεστη και δεν προοριζόταν να πετύχει. Ο Θεός-σύμπαν αγαπά την ενότητα, την αρμονία και την συνοχή, όταν εκπαιδεύεις παιδιά και ανθρώπους να βλέπουν ανταγωνιστικά ο ένας το άλλον και όχι σαν μέρος του εαυτού τους δεν προάγεις την ενότητα και την αγάπη, την αποδοχή και τον σεβασμό.

Ολόκληρη η κοινωνία δεν προοριζόταν να πετύχει γιατί είναι βασισμένη στον διαχωρισμό και στην αυτοκαταστροφή. Η ζωή όμως δεν είναι αυτοκαταστροφική. Η ζωή χρειάζεται ισορροπία, αρμονία και ενότητα για να διατηρείται ζωντανή. Όταν κάθε μορφή συστήματος που αποτελεί την κοινωνία βασίζεται στον διαχωρισμό και άρα στην αυτοκαταστροφή, είναι το λιγότερο ανόητο να πιστεύαμε πως σκοπό είχε την ευημερία μας, την πολιτισμική μας ανάπτυξη και την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους γενικότερα.

Όλη η κοινωνία καταρρέει γιατί δε βασίζεται σε γερά θεμέλια. Πασχίζουν όλα τα συστήματα να μείνουν όρθια αλλά η καταστροφή είναι αναπόφευκτη! Και είναι η πιο ευπρόσδεκτη καταστροφή που θα μπορούσε να επέλθει. Ώστε όλα να χτιστούν ξανά απ' την αρχή. Δε θα είναι εύκολο αλλά σίγουρα θα είναι ικανοποιητικό και θα αξίζει τον κόπο.

Ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσουμε απ' την αρχή! Ίσως τώρα είναι η καλύτερη ευκαιρία να το κάνουμε. Και να μην αφήσουμε να επιστρέψουμε πίσω στην κανονικότητα που δεν ήταν ποτέ κανονική, αλλά από την άλλη να επιλέξουμε μια κανονικότερη κανονικότητα που θα είναι φιλική και δίκαιη για όλους τους ανθρώπους!

Η νέα κανονικότητα μπορεί να γίνει μια κανονικότητα ενότητας και ελευθερίας. Όχι όμως της ελευθερίας που πρέπει ο καθένας να πιστεύει και να συμπεριφέρεται ανάλογα με το τι θεωρείται κανονικό, αλλά μιας ελευθερίας που ο καθένας είναι ανεξάρτητος να επιλέγει το καλύτερο για αυτόν και να ενεργεί με βάση τα ενδιαφέροντα του, αποφασίζοντας ελεύθερα για τη ζωή του ακόμα κι αν αυτά τα ενδιαφέροντα δε φαίνονται ενδιαφέροντα για τους υπόλοιπους.